R-E-S-P-E-C-T
Waar is het respect gebleven?
Met de meeste van mijn werken wil ik graag de maatschappij bewust maken van een probleem. Bij dit werk wilde ik graag de maatschappij bewust maken van het probleem dat we het respect voor elkaar verliezen en voor de planeet. We worden een extreem individualistische maatschappij, wat betekent dat we geen respect meer voor elkaar kunnen op brengen. Hoe moeten we dan samen doelen bereiken zoals gelijkheid, milieuvriendelijkheid en vrede. We zijn dan wel allemaal anders maar we blijven wel allemaal gelijk ondanks wat ons verdeeld, afkomst, geslacht, geld of mening.
See the future
See the future
See the future
See the future
See the future
See the future
De tas en de bril zijn met dit gedachte goed ontworpen. De vorm van de bril komt vanuit een botsing van twee mensen uit mijn team, die ondanks dat ik de enige vrouw ben in het team even veel respect voor mij hebben als voor de anderen. De inspiratie voor de vorm van de tas zijn boeken, kennis is van oudsher een gerespecteerd symbool. Met de tekst op de tas probeer ik daarnaast de mensen op te roepen om meer respect te hebben voor elkaar.
Ik begin mijn ontwerpen vaak bij het verzamelen van sfeerbeelden en het maken van een moodboard. Daarna ga ik over naar het uitzoeken naar materiaal en een kleur schema. Deze jas is met het zelfde idee ontworpen als de punkers met hun spijker jas, de punkers met de spijker jas wilden hun mening en hun visie van de wereld terug de wereld in zetten als een soort spiegel. Dit is de voornaamste reden dat dit een spijkerjas is. De vorm is gebaseerd op een heel mannelijk beeld namelijk een recht lichaam en gespierde armen. De tekst op de jas probeert mensen vragen te laten stellen over hun eigen idee over mannelijkheid.